Ik moest een besluit nemen waar bij mij een aantal emoties naar boven borrelden.
Het volgende merkte ik bij mijzelf in dit proces van een goed besluit nemen.
Door hardop in mijzelf te praten kon ik makkelijker mijn eigen redenatie volgen. En meer uit de emotie blijven.
Hardop praten
Ook het hardop leren van teksten werkt plezierig. Bij mij in ieder geval wel. Twee zintuigen – mijn gehoor en mijn zicht – werken samen wat maakt dat ik de inhoud beter onthoud en kan reproduceren.
Topsporters peppen zichzelf op door hun doel voor ogen te houden hardop, positieve affirmaties uit te spreken:
”Ik haal vandaag die eerste plek.”
“Ik haal de eindstreep onder de drie minuten.”
Specifiek, precies en positief en in de toekomst gelegen. Dat is helpend. Niks mis toch, met in jezelf praten?
Obama heeft het mantra “Yes we can!” geïntroduceerd in het brein van de Amerikanen en ver daarbuiten. Mij heeft het mantra als niet-Amerikaan altijd een hoopvol gevoel gegeven.
Hardop + negatieve woorden = gaan geloven
Vaak wanneer je negatief praat geef je een oordeel over of wat al geweest is of wat nog moet komen. Herken je soms dit: Je laat een hete pan vallen met eten en je zegt tegen jezelf:
sukkel, of
soepkip,
of muts…!
Je trapt in de hondenpoep op straat:
“Oh nee, OEN!”
Je treuzelt thuis met je kleding uitkiezen en mist de bus:
“sjonge sjonge, je bent ook echt een slechte planner. Wanneer ga je het nu eens leren?!”
Zo maar wat voorbeelden die we tegen onszelf kunnen zeggen gedurende de dag.
En jouw brein maakt geen onderscheid. Die snapt precies wat je zegt en neemt deze woorden namelijk letterlijk.
Jouw onbewuste brein houdt van duidelijke opdrachten en die slaat deze heerlijk letterlijk op tot weder gebruik.
Dus, zeg eens eerlijk hoe vaak heb jij jezelf al veroordeeld? En dat in gedachten of hardop gezegd tegen jezelf?
Let op, je bent gewaarschuwd, want je brein gaat het geloven.
En wanneer je iets gaat geloven over jezelf wat negatief is, dan beïnvloedt dat ongemerkt steeds meer jouw zelfbeeld en zelfvertrouwen, je emoties en je energie.
Experts geven aan dat wij zo om en nabij 60.000 tot 70.000 gedachten in ons hoofd per dag verwerken. Zo’n 50 gedachten per minuut! En meer dan 60 % schijnt ook nog negatief te zijn…
Wat levert zelfkritiek je op?
Al dat veroordelende en negatieve gepraat naar jezelf?
In de eerste plaats levert het niks op. Nou ja misschien een korte uitlaatklep dan.
Woorden die niet veel lijken te betekenen en achteloos worden uitgesproken kunnen een ingesleten gewoonte worden.
Dus dat doen ze wel, de woorden hebben een duidelijke negatieve lading en dus een betekenis.
Ook door welke woorden je kiest, de toon hoe je de zinnen uitspreekt en de hele lichaamstaal die bepaalt sterk, hoe jouw boodschap overkomt.
Je communiceert verbaal en non-verbaal met anderen.
Tegen de ander doen we juist moeite om ons zorgvuldig uit te drukken. We leren allerlei feedbacktechnieken op het werk en zijn compassievol in onze omgang.
Je vrienden behandel je met liefde en aandacht toch? Als je vriend of vriendin ergens teleurgesteld over is dan pep je haar op met positieve woorden. Dan ga je haar niet nog meer in de put praten en zeggen: “Ja natuurlijk ben je een oen (muts, klojo, sufferd, (en alle dingen die ik hier niet opschrijf;) “Je bent oerstom dat je dat nu nog niet door hebt.”.
Waarom gedraag je je dan niet even vaak liefdevol naar jezelf?
Spreek met jezelf af dat je gaat ophouden met negatieve zelfspraak.
Heb je huisgenoten, collega’s, (kleine) kinderen thuis of in je omgeving, dan beïnvloedt je hen ook met jouw woorden. En waarschijnlijk zou je nooit tegen je kind zeggen wanneer die een bord eten laat vallen:
Sukkel!
Muts!
Oen die je bent
Tien euro van je zakgeld af, jij kunt ook niets!
Auw, zou je dat zeggen? Ik hoop (en denk) van niet. Dat is een kind afwijzen op wie hij of zij is, op identiteit, dus wie het kind als wezen in zijn of haar kern volgens jou is. Dat dat kan hard aankomen en als je niet oppast, weet je nog, gaat het kind het nog geloven ook.
Met alle gevolgen van dien: een lager zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen of gevoelens van minderwaardigheid.
Wat heeft jouw innerlijk kind opgeslagen aan overgenomen negatieve zelfkritiek?
Om je te helpen het patroon te doorbreken kun je de volgende 3 dingen gaan doen:
Tip 1: Kijk in de spiegel
Gebruik al je verbeeldingskracht en leef je in, in een dankbaar moment en liefdevol gevoel. Adem dat goede gevoel door je lichaam heen. Klinkt misschien gek maar doe het eens. Jouw adem is als een voertuig voor al het goede.
– Zeg dan tegen jezelf: “ik hou van jou.”
– Ik hou oprecht van jou.
– Ik ben goed zoals ik ben en ik doe ertoe.
Tip 2. Sta positief op
Start de dag met een positieve gewoonte. Maak het je eigen, om in de ochtend al op te staan met iets positiefs in je mindset. Dat geeft de regie aan jezelf en een goede start op de dag.
– Vandaag ga ik er iets moois van maken
– Heerlijk een nieuwe dag met nieuwe kansen
– Vandaag ga ik weer iets creëren
– Vandaag is alles mogelijk
– Er is altijd een andere keuze
En check op het einde van de dag. hey, zomaar gelukt? Ga positief slapen met een compliment aan jezelf
(zie verdere tips ook het eerder verschenen blog)
Tip 3. ‘Interessant’
Vervang een of meerdere woorden van zelfkritiek.
Als er iets mis gaat gebruik dan bijvoorbeeld in plaats van een afstraffende veroordeling van jezelf het woord “interessant”.
Je trapt in de poep en je zegt: hm, interessant.
Hilarisch toch? Het tovert mij altijd weer een glimlach tevoorschijn. Het werkt want je stelt je oordeel uit. Dan kun je makkelijker relativeren en anders reageren.
De spiegel is niet zozeer om een soort geforceerd plaatje aan jezelf op te dringen, maar om jezelf te trainen in een positieve mindset wat doorwerkt in je gevoel en je energie. Dat straal je uit in de dag naar jezelf en anderen. Het werkt bovendien stress verlagend.
Heb je zelf een goed woord ter vervanging van negatieve zelfkritiek? Laat je het me weten? Ik ben reuze benieuwd.
Je kunt altijd je positieve gedachten delen.
Ik zie je!
